How to set a formal dinner -or a Theophany lunch- table!

Χθες και προχθές γιόρταζε η Ελλάδα όλη τον Γιάννη, την Ιωάννα, τα Θεοφάνια, και το σπίτι το δικό μας την γιορτή μου, μιας και βαφτίστηκα Φανή. Χρόνια πολλά σε όλους, ο απόηχος της μεγάλης αυτής γιορτής στριφογυρίζει ακόμη σπίτι μας, χορεύοντας ζαλισμένος και πολύ πολύ ευτυχισμένος…

Μεγάλη αργία προχθές, τα παιδιά πάλι στους δρόμους να τραγουδήσουν τα κάλαντα, οι γονείς μου έφεραν από τον Άγιο Διονύσιο τον Αγιασμό, εγώ να μαγειρεύω και να στρώνω τραπέζι για να υποδεχθώ τους πολύ πολύ κολλητούς μας με τα παιδιά τους. Είκοσι δύο ζωή να έχουμε…
Στρώνω το μεγάλο λευκό τραπέζι που φωτίζω μόνο με μία ολόφρεσκη γιρλάντα από Αλεξανδρινά που παρήγγειλα από την Αντουανέτα Κουτσουράδη και δεκάδες φλόγες κεριών στα πορσελάνινα ποτήρια τους…

Μου αρέσει. Μου αρέσει η απλότητα του, μου αρέσει ο εορταστικός χαρακτήρας των Αλεξανδρινών χωρίς να είναι απόλυτα Χριστουγεννιάτικος, μου αρέσει το μεσημεριανό λευκό πορσελάνινο σερβίτσιο που συνδυάζω με τα πολύχρωμα ποτήρια της συλλογής μου, μου αρέσει το απλό αποτέλεσμα με τις πολυτελείς νότες…

Και κάπου εδώ μπαίνει το ερώτημα: Πόσο formal να στρώσω το τραπέζι και πόσο informal? Είναι μεν το τραπέζι με αφορμή την γιορτή μου αλλά είναι μεσημέρι. Θέλω να τιμήσω τους 14 καλεσμένους μου αλλά δεν πρέπει να ξεχνάω πως πρόκειται να φιλοξενήσει και οκτώ παιδιά… Και όλοι μαζί, αμέσως μετά το γεύμα θα κόψουμε την Βασιλόπιτα. Την Βασιλόπιτα της παρέας μας…

Και μπορεί εγώ την λύση μου να την βρήκα και να χρησιμοποίησα την μέση οδό, όμως βρήκα την καλύτερη ευκαιρία να σας παραθέσω μερικές συμβουλές όσον αφορά το στρώσιμο του τραπεζιού και δη για formal dinner. Η’ εορταστικό lunch, καλή ώρα….Αυτές, είναι μερικές συμβουλές, πληροφορίες και tips που θα σας κάνουν την ζωή πιο εύκολη στο επόμενο τραπέζι σας. Γιατί, για εμάς τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα, αν εξαιρέσουμε τα Réveillon ή κάποια δείπνα με αφορμή ονομαστικές και άλλες γιορτές, η περίοδος που ξεκινάμε να υποδεχόμαστε τους φίλους μας για φαγητό στο σπίτι, τώρα ξεκινάει…

Οι Γάλλοι και οι Βρετανοί, χώρες-αυτοκρατορίες στο παρελθόν, έχουν την πραγματικά εκθαμβωτική παράδοση στο στρώσιμο του τραπεζιού. Ασημένια ή χρυσά κουβέρ, βαρύτιμα κεντημένα τραπεζομάντιλα, πανάκριβες και σπάνιες πορσελάνες. Κάποια από τα tips τους όμως, μπορούμε να υιοθετήσουμε και εμείς στο δικό μας τραπέζι. Και οπωσδήποτε κάποια “dos & don’ts” για το στρώσιμο του…

Κάντο όπως οι Γάλλοι: Το Τραπεζομάντηλο!

Πριν στρώσετε το τραπεζομάντηλο, τοποθετήστε στο τραπέζι μια υφασμάτινη βάση στο ίδιο χρώμα. Ετσι αποφεύγονται οι λεκέδες απευθείας πάνω στο ξύλο του τραπεζιού ενώ το διπλό τραπεζομάντηλο επιτρέπει να “σβήνει” εντελώς ο θόρυβος των πιάτων. Το χρησιμοποιούμε σαν “φόδρα” όπου το καλό μας τραπεζομάντιλο πέφτει πιο όμορφα πάνω της. Αν έχουμε να επιδείξουμε ένα πραγματικό στολίδι για τραπέζι, μπορούμε και να μην χρησιμοποιήσουμε τραπεζομάντιλο. Σε αυτή την περίπτωση όμως πρέπει τα σουπλά μας να είναι πανέμορφα, εντυπωσιακά, να έχουν τον ίδιο ρόλο -αν όχι να πρωταγωνιστούν– στο όλο art de la table.
Τέλος, το τραπεζομάντηλο πρέπει να πέφτει τουλάχιστον 30 εκατοστά κάτω από την επιφάνεια του τραπεζιού.

Πως τοποθετούμε τα κουβέρ: Και εδώ δύο παραδόσεις επικρατούν, η γαλλική και η αγγλική.
Καταρχήν, ανάμεσα στα πιάτα του κάθε καλεσμένου πρέπει να υπάρχει κενό 60-70 εκατοστών ενώ οι καλεσμένοι πρέπει να έχουν τουλάχιστον 30 εκατοστά απόσταση για να μη νιώθουν ασφυκτικά. Επίσης, δεν ξεχνάμε πως τα πιάτα τοποθετούνται στα 3 εκατοστά από το άκρο του τραπεζιού.
Βάζουμε το μεγάλο πιάτο. Δεξιά τα μαχαίρια και το κουτάλι της σούπας, αριστερά τα πηρούνια.
Τα μαχαίρια να έχουν γυρισμένη τη λάμα προς το πιάτο
Κουτάλι σούπας στο άκρο δεξιά, μετά τα κουβέρ για ψάρι -μαχαίρι δεξιά και πηρούνι αριστερά-, αν υπάρχει ψάρι, φυσικά. Τέλος, τα κουβέρ για το βασικό πιάτο, πηρούνι αριστερά και μαχαίρι δεξιά.
Βάλτε εξαρχής τα κουβέρ για τυρί και γλυκό ως εξής: Πάνω από το πιάτο, ανάμεσα στο πιάτο και τα ποτήρια.

Γαλλική vs Βρετανική παράδοση!
Στη Γαλλία τοποθετούν πάντα τα πηρούνια και τα κουτάλια με τα δόντια προς τα κάτω. Οι Αγγλοι κάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Στη Γαλλία φέρνουν πάντα ένα πηρούνι μαζί με το κουτάλι του γλυκού, ακόμη κι αν πρόκειται να φάτε παγωτό.
Στην Αγγλία επίσης τα ποτήρια δεν είναι τοποθετημένα πλάγια αλλά ίσια, στη σειρά, πάνω από τα πιάτα. Οι Αγγλοι βάζουν την πετσέτα μέσα στο πιάτο ψωμιού.

Πως βάζουμε τα ποτήρια…
Τα ποτήρια τοποθετούνται πλάγια, πάνω από τα κουβέρ και τα πιάτα, με σειρά ύψους. Έτσι, από δεξιά προς τα αριστερά πάμε: πρώτα το ποτήρι για το λευκό κρασί, μετά το ποτήρι για το κόκκινο κρασί, μετά το ποτήρι νερού.
Προσοχή: Πάντα το ποτήρι για το λευκό κρασί πρέπει να είναι στη γραμμή του μεγάλου μαχαιριού!
Αν σερβίρετε σαμπάνια, το ποτήρι σαμπάνιας θα μπει σε δεύτερη σειρά, πίσω από τα άλλα ποτήρια, ανάμεσα στο ποτήρι νερού και το ποτήρι κόκκινου κρασιού. Να ξεχωρίζει.

Πως μπαίνουν οι πετσέτες…
Oι πετσέτες τοποθετούνται πάνω σε κάθε πιάτο όταν πρόκειται για μεσημεριανό γεύμα, διπλωμένες στα τρία ή στα τέσσερα. Αυτό λένε οι Γάλλοι, αλλά δεν είναι πρακτικό. Οι Γάλλοι βάζουν την πετσέτα δίπλα στο πιάτο, όταν πρόκειται για δείπνο.

Πώς βάζουμε τα πιάτα…
Τοποθετούμε το κεντρικό μεγάλο πιάτο το οποίο δεν θα χρησιμοποιηθεί ποτέ, σαν άλλο σουπλά.
Αυτό το μεγάλο πιάτο πρέπει να φύγει μόνο όταν έρθει η ώρα του γλυκού.
Τοποθετήστε από πάνω το πιάτο για το βασικό φαγητό.
Πάνω από αυτό βάλετε το πιάτο για το hors d’oeuvre.

Τα πράγματα μπορούν να γίνουν βέβαια, και πολύ απλούστερα στις ημέρες μας, όμως είναι πάντοτε όμορφο οι βασικοί κανόνες να τηρούνται…

Και του χρόνου! xxx

Πηγή:Fay’s control